Wyszkolenie strzeleckie w Policji – zasady, wymagania, sprawdziany

Niniejszy artykuł kompleksowo omawia wyszkolenie strzeleckie w Policji – czyli systematyczne szkolenie funkcjonariuszy w posługiwaniu się bronią palną. Przedstawiamy zasady prowadzenia zajęć, roczne wymagania szkoleniowe dla policjantów (zarówno używających broni krótkiej, jak i długiej) oraz sposób przeprowadzania sprawdzianów strzeleckich. Wyjaśniamy podstawy prawne tych szkoleń, opisujemy rodzaje strzelań (od statycznych po dynamiczne i symulacje), zasady BHP na strzelnicy oraz organizację treningów. Na końcu znajdziesz listę najczęściej zadawanych pytań (FAQ) wraz z odpowiedziami.

Uwaga: Artykuł ma charakter informacyjny. Dokładamy starań, aby dane były aktualne na dzień 13.08.2025 r., jednak przed podjęciem decyzji w oparciu o te informacje należy zawsze sprawdzić aktualne akty prawne. Treści poniższe nie stanowią oficjalnej wykładni prawa ani wiążących wytycznych służbowych.

Podstawy prawne wyszkolenia strzeleckiego policjantów

Wyszkolenie strzeleckie policjantów jest uregulowane przepisami prawa – od rangi ustawy po wewnętrzne zarządzenia Policji. Poniższa tabela zbiera kluczowe akty prawne dotyczące szkolenia strzeleckiego, ich zakres, status oraz adresatów:

Akt prawny	Zakres regulacji	Status (stan prawny)	Kogo dotyczy
Ustawa o Policji (6 kwietnia 1990 r.) – np. art. 61b	Podstawa prawna do prowadzenia doskonalenia zawodowego policjantów, w tym strzeleckiego; upoważnienie do wydania przepisów wykonawczych w tym zakresie.	Ustawa; obowiązuje (z późn. zmianami).	Wszyscy policjanci; organy tworzące przepisy (MSWiA, KGP).
Rozporządzenie MSWiA z 16 lipca 2019 r. ws. BHP podczas szkoleń w Policji	Określa warunki bezpieczeństwa i higieny służby podczas realizacji szkoleń w Policji (np. wymogi strzelnic, środki ochrony).	Rozporządzenie; obowiązuje (Dz.U. 2019 poz. 1375 z późn. zm.).	Jednostki organizujące szkolenia w Policji (wszyscy prowadzący strzelania i kursy).
Zarządzenie nr 2 KGP z 15 stycznia 2024 r. ws. wyszkolenia strzeleckiego policjantów	Szczegółowe warunki organizacji zajęć i sprawdzianów strzeleckich policjantów: m.in. częstotliwość i tryb strzelań szkolnych, zasady oceniania, dokumentowanie wyników, obowiązki instruktora i strzelających. Zastąpiło wcześniejsze rozporządzenie z 2022 r. (uchylone zmianą ustawy).	Zarządzenie KGP; obowiązuje od 1 stycznia 2024 r. (Dz. Urz. KGP 2024 poz. 2).	Wszystkie jednostki Policji i policjanci (z wyjątkiem służby kontrterrorystycznej – patrz poniżej).
Zarządzenie nr 21 KGP z 21 czerwca 2021 r. ws. doskonalenia zawodowego policjantów służby kontrterrorystycznej	Odrębne zasady szkolenia strzeleckiego dla policyjnych jednostek kontrterrorystycznych (antyterrorystycznych), dostosowane do specyfiki ich zadań.	Zarządzenie KGP; obowiązuje (specjalistyczne przepisy branżowe).	Policjanci służby kontrterrorystycznej (SPKP, BOA itp.) – szkoleni według odrębnego programu.

Jak widać, główną rolę odgrywa zarządzenie Komendanta Głównego Policji z 2024 r., wydane na podstawie znowelizowanej ustawy o Policji. Reguluje ono praktycznie cały system szkolenia strzeleckiego w formacji – od organizacji ćwiczeń po egzaminy i dokumentację. To właśnie ten akt (wraz z załącznikami) określa np. rodzaje strzelań obowiązkowych, częstotliwość sprawdzianów czy kryteria oceny na strzelnicy. Z kolei ministerialne rozporządzenie BHP z 2019 r. zapewnia, że każde szkolenie odbywa się z zachowaniem rygorów bezpieczeństwa – zarówno na terenie strzelnic policyjnych, jak i ewentualnych innych miejsc ćwiczeń (np. poligonów).

Warto podkreślić, że od 2024 r. nastąpiła zmiana podejścia prawnego – wcześniej ogólny zakres wyszkolenia strzeleckiego określało rozporządzenie MSWiA (np. z 16 grudnia 2022 r.), jednak na mocy nowelizacji ustawy kompetencje te przeniesiono do wewnętrznego zarządzenia KGP. Dzięki temu Policja może szybciej modyfikować swoje programy szkolenia bez potrzeby formalnej zmiany rozporządzenia rządowego. Podstawowy obowiązek pozostaje jednak niezmienny: każdy funkcjonariusz Policji musi stale doskonalić umiejętność posługiwania się bronią palną służbową w toku swojej kariery.

Roczne wymagania strzeleckie dla policjantów

Jakie są roczne wymagania w zakresie strzelań dla policjantów? W praktyce sprowadza się to do określonej liczby treningów i zaliczeń, które każdy funkcjonariusz musi odbyć w ciągu roku służby, aby utrzymać uprawnienia do noszenia broni. Wymagania różnią się nieco w zależności od tego, jaką bronią posługuje się dany policjant na co dzień:

Wymagania roczne – policjant z bronią krótką (pistolet służbowy)

• Regularny udział w treningach strzeleckich – w ciągu roku organizuje się kilka strzelań szkoleniowych (ćwiczeniowych), zazwyczaj co najmniej dwa strzelania treningowe z broni krótkiej. Są to zajęcia na strzelnicy obejmujące różne scenariusze (strzelanie statyczne, szybkie itp. – omówione dalej), mające przygotować policjanta do właściwego posługiwania się pistoletem w służbie.
• Min. jedno strzelanie nocne lub w warunkach ograniczonej widoczności – raz do roku każdy policjant musi przećwiczyć strzelanie w trudnych warunkach oświetleniowych (np. nocą, przy słabym świetle). Taki trening uczy radzenia sobie z bronią po zmroku, przy użyciu latarek taktycznych itp.
• Trening bezstrzałowy (tzw. “na sucho”) – regularnie (np. przed zajęciami na strzelnicy) policjanci odbywają trening bez użycia ostrej amunicji. Obejmuje on rozkładanie i składanie broni, przyjmowanie postaw strzeleckich, ćwiczenie celowania, ściągania języka spustowego “na sucho” czy usuwania zacięć. Jest to obowiązkowy element doskonalenia techniki strzeleckiej (realizowany zgodnie z programem szkoleń).
• Symulacja sytuacyjna (scenariuszowa) – przynajmniej raz na rok funkcjonariusz bierze udział w treningu metodą symulacji. Symulacja polega na odtworzeniu realistycznego scenariusza użycia broni (np. interwencji wobec uzbrojonego napastnika) z wykorzystaniem specjalnej broni szkolnej (pozbawionej możliwości strzału ostrą amunicją) lub amunicji barwiącej (marking ammunition). Celem jest nauczenie policjanta właściwych reakcji i taktyki działania w sytuacji zagrożenia. Symulacje często przeprowadza się w odzieży ochronnej, w warunkach zbliżonych do rzeczywistych interwencji.
• Roczny sprawdzian strzelecki z broni krótkiej – raz do roku każdy policjant musi podejść do oficjalnego sprawdzianu (egzaminu) strzeleckiego z użyciem broni krótkiej. Zgodnie z przepisami odbywa się on w II półroczu roku (najczęściej jesienią), po wcześniejszym zrealizowaniu wszystkich przewidzianych treningów. Sprawdzian polega na wykonaniu określonych strzelań ocenianych punktowo według kryteriów (np. strzelanie do tarczy z ustalonej odległości w limicie czasu). Szczegółowy zakres i przebieg tego egzaminu jest co roku ustalany centralnie – Komenda Główna wyznacza obowiązujące w danym roku tzw. strzelania egzaminacyjne i minima zaliczeniowe.
• Test z obsługi broni przed egzaminem – warunkiem dopuszczenia do strzelania egzaminacyjnego jest pozytywne zaliczenie testu z obsługi broni. Przed rocznym sprawdzianem każdy policjant przechodzi sprawdzian umiejętności technicznych: musi prawidłowo rozłożyć i złożyć pistolet oraz pokazać sposób usuwania zacięć (według norm czasowych i procedur bezpieczeństwa). Ten test oceniany jest w skali zaliczono/nie zaliczono. Dopiero uzyskanie oceny „zal.” pozwala podejść do właściwego strzelania egzaminacyjnego.
• Uzyskanie wymaganej oceny strzeleckiej – wyniki rocznego sprawdzianu z broni krótkiej są wyrażane w skali ocen. Aktualnie obowiązuje 6-stopniowa skala (od 6 – celująca, do 1 – niedostateczna) lub dwustopniowa zaliczono/nie zaliczono, w zależności od rodzaju testu. Za zaliczenie uważa się oceny pozytywne (np. 3 i wyższe lub „zaliczono”). Policjant musi uzyskać ocenę pozytywną, by spełnić roczne wymagania. Niezaliczenie strzelania egzaminacyjnego pociąga konsekwencje służbowe – co do zasady oznacza, że funkcjonariusz nie spełnił obowiązku utrzymania kwalifikacji strzeleckich w danym roku. W praktyce kieruje się go na dodatkowe szkolenie i ponowny sprawdzian (terminy określają wewnętrzne instrukcje), a powtarzające się niezaliczenie może wpływać na ocenę służbową. Warto dodać, że jeśli policjant w danym roku ukończył strzelania w ramach kursu czy studiów policyjnych (np. w Wyższej Szkole Policji), zaliczenie tamtego egzaminu może być uznane za spełnienie wymogu rocznego.

Wymagania roczne – policjant z bronią inną niż krótka (dodatkowe uzbrojenie)

• Szkolenie z przydzielonej broni długiej – jeśli ze względu na stanowisko lub charakter służby policjant ma przydzieloną inną broń palną niż pistolet (np. strzelbę gładkolufową, pistolet maszynowy, karabinek, karabin wyborowy itp.), również z tej broni musi odbywać regularne treningi i zaliczenia. W praktyce oprócz strzelań z broni krótkiej uczestniczy on w strzelaniach szkoleniowych dedykowanych danej broni (np. strzelania ze strzelby – do celów reaktywnych, z karabinka – na dłuższych dystansach, itp.). Program i liczba strzelań mogą być dostosowane do specyfiki danego rodzaju broni, ale zwykle obejmują przynajmniej 1-2 strzelania treningowe rocznie z każdej dodatkowej broni.
• Roczny sprawdzian strzelecki z broni długiej – analogicznie jak w przypadku pistoletu, policjant musi raz do roku zaliczyć egzamin ze strzelania z przydzielonej broni długiej. Sprawdziany z broni krótkiej i długiej organizuje się zwykle w tym samym okresie (II półrocze), często podczas jednej sesji egzaminacyjnej, ale oceny dla każdej kategorii broni prowadzi się osobno. Funkcjonariusz musi uzyskać pozytywną ocenę ze strzelania np. ze strzelby czy karabinka, aby zostało to zaliczone.
• Symulacje i treningi taktyczne z bronią specjalistyczną – policjanci wyposażeni w broń inną niż krótka biorą udział w dodatkowych ćwiczeniach taktyczno-ogniowych uwzględniających użycie tej broni. Przykładowo, funkcjonariusz prewencji posiadający strzelbę może uczestniczyć w symulacjach użycia strzelby przy zabezpieczeniu imprez masowych; policjant AT z karabinem wyborowym ma trening strzelecki precyzyjny itd. Część z tych zajęć odbywa się w ramach doskonalenia zawodowego specjalistycznego (np. kursów), jednak minima roczne zakładają, że każdy wyznaczony policjant utrzymuje praktykę w każdej broni, którą się posługuje służbowo.
• Warunki zaliczenia i konsekwencje – tak jak przy broni krótkiej, do egzaminu z broni długiej dopuszcza się po zaliczeniu treningów wstępnych i testu z obsługi (np. rozkładania) danej broni. Niezaliczenie sprawdzianu z broni dodatkowej zwykle skutkuje koniecznością poprawkowego szkolenia. Należy pamiętać, że przydział broni innej niż pistolet wiąże się z odpowiedzialnością – policjant musi wykazać się umiejętnością bezpiecznego i skutecznego użycia każdego typu uzbrojenia, które powierzono mu w służbie. Dlatego wymagania są wysokie, a nadzór przełożonych ścisły.

Wyszczególnione powyżej wymagania dotyczą standardowych formacji Policji (prewencja, kryminalna itd.). W przypadku policjantów służby wspomagającej (np. pracujących wyłącznie biurowo) możliwe jest ograniczenie niektórych elementów – np. mogą oni nie brać udziału w symulacjach taktycznych, skupiając się na podstawowym strzelaniu. Natomiast funkcjonariusze jednostek kontrterrorystycznych (AT, Centralny Pododdział Kontrterrorystyczny Policji) mają odrębny, znacznie rozszerzony program treningów (w tym strzelań sytuacyjnych, dynamicznych w zespole, użycia broni specjalistycznej jak granatniki itp.), zgodnie ze wspomnianym zarządzeniem nr 21 KGP – jednak oni również zdają regularne sprawdziany potwierdzające najwyższe kwalifikacje strzeleckie.

Rodzaje strzelań policyjnych – od strzelań statycznych po symulacje

Szkolenie strzeleckie policjantów obejmuje wiele typów strzelań, tak aby przygotować funkcjonariuszy na rozmaite sytuacje spotykane w służbie. Zarządzenie KGP wyróżnia różne poziomy i rodzaje strzelań, które policjanci realizują w trakcie treningów. Poniżej opisujemy najważniejsze z nich:

• Strzelania przygotowawcze – to podstawowe ćwiczenia strzeleckie dla mniej zaawansowanych policjantów lub na początkowym etapie szkolenia. Obejmują naukę przyjmowania postaw strzeleckich (stojąc, klęcząc, leżąc), celowania, pracy na języku spustowym oraz strzelania z ograniczeniem amunicji. Celem strzelań przygotowawczych jest wyrobienie właściwych nawyków i techniki strzelania. Zazwyczaj odbywają się na niewielkim dystansie, bez presji czasu.
• Strzelania statyczne – policjant oddaje strzały z ustalonej pozycji (statycznej) do nieruchomych celów. Przykładem jest klasyczne strzelanie do tarczy na odległość (np. 15 m lub 25 m) w określonym czasie, bez przemieszczania się. Strzelania statyczne służą doskonaleniu celności i skupienia strzałów. Są one bazą – uczą precyzyjnego trafiania do celu, kontroli oddechu i prawidłowego zgrywania przyrządów celowniczych. W większości sprawdzianów rocznych występuje element strzelania statycznego (np. strzały oceniane do tarczy TS-9 z 25 m).
• Strzelania szybkie – nastawione na wyrobienie refleksu i szybkości reakcji. Cechują się krótkimi limitami czasu na oddanie strzałów (np. serie strzałów w ciągu 2-3 sekund od sygnału) i często mniejszym dystansem do celu (np. 5–10 metrów). Policjant uczy się błyskawicznie dobywać broni, oddać strzał/strzały do celu i szybko go obezwładnić skutecznym ogniem. Strzelania szybkie odzwierciedlają sytuacje nagłe, np. odpieranie ataku z bliska. Ważna jest tutaj koordynacja ruchów, wypracowanie pamięci mięśniowej (dobycie broni, postawa strzelecka) oraz opanowanie stresu czasowego.
• Strzelania dynamiczne – najbardziej zaawansowana forma, łącząca szybkość z ruchem i zmiennymi celami. Strzelania dynamiczne przeprowadza się po wysiłku fizycznym – np. policjant najpierw przebiegnie krótki dystans, pokona przeszkodę lub wykona serię ćwiczeń fizycznych, a następnie musi trafić do kilku celów. Cele mogą być rozstawione na różnych odległościach i wysokościach, czasem pojawiają się i znikają (cele obrotowe). Funkcjonariusz strzela z przemieszczaniem się, zmienia magazynki, wykorzystuje osłony terenowe. Ten rodzaj treningu uczy strzelać w warunkach silnego stresu i zmęczenia, symulując realny pościg czy wymianę ognia. Uważa się, że opanowanie strzelań dynamicznych jest ukoronowaniem wcześniejszych etapów – policjant musi wcześniej opanować strzelanie statyczne i szybkie, by bezpiecznie i celnie działać w dynamicznej sytuacji.
• Strzelania sytuacyjne (interwencyjne) – często realizowane w formie scenariuszy zbliżonych do rzeczywistości. Mogą obejmować elementy strzelań dynamicznych, ale skupiają się na podejmowaniu decyzji: np. policjant pojawia się cel przedstawiający napastnika i cel “postronny” – strzelec musi błyskawicznie ocenić zagrożenie i trafić tylko właściwy cel. Innym przykładem jest strzelanie zza osłony, w korytarzu czy w pomieszczeniach (tzw. CQB – Close Quarters Battle) do kilku różnych celów pojawiających się kolejno. Strzelania sytuacyjne uczą taktycznego myślenia i stosowania odpowiedniej techniki ognia zależnie od okoliczności. W Policji kładzie się nacisk, by szkolenia obejmowały także takie interwencyjne strzelania – np. symulację wymiany ognia podczas zatrzymywania przestępcy w budynku.
• Strzelania specjalistyczne – do tej kategorii można zaliczyć wszelkie niestandardowe treningi związane z bronią, np. strzelanie snajperskie (precyzyjne na duży dystans dla policyjnych strzelców wyborowych), strzelanie zaporowe (np. z karabinu maszynowego dla funkcjonariuszy SPKP/CPKP), strzelanie do rzutków (dla strzelb gładkolufowych – ćwiczenie szybkiego celowania do ruchomych celów) itp. Takie strzelania dotyczą mniejszej grupy policjantów, wyspecjalizowanych w danych zadaniach. Realizuje się je na kursach specjalistycznych lub w jednostkach ćwiczebnych.

W trakcie typowego rocznego cyklu szkoleniowego policjant najpierw uczestniczy w strzelaniach przygotowawczych/statycznych (odświeżając fundamenty celnego strzelania), następnie w strzelaniach szybkich i dynamicznych (podnosząc swoje umiejętności reakcji), by w końcu zmierzyć się z sytuacyjnym strzelaniem symulowanym oraz rocznym sprawdzianem. Taki przekrojowy trening zapewnia, że funkcjonariusz nie tylko trafi do tarczy na strzelnicy, ale przede wszystkim poradzi sobie z bronią w warunkach ulicznej interwencji, po pościgu czy w stresie.

Czy wszyscy policjanci wykonują pełen zakres powyższych strzelań? W praktyce zakres szkolenia jest dostosowany do stanowiska. Policjanci na podstawowych etatach (patrolowi, dzielnicowi itp.) realizują przynajmniej strzelania statyczne, szybkie i podstawy dynamicznych. Ci, którzy w służbie mogą realnie mieć do czynienia z intensywną wymianą ognia (np. oddziały kontrterrorystyczne, Samodzielne Pododdziały Kontrterrorystyczne Policji) – mają w programie dużo więcej strzelań dynamicznych, sytuacyjnych i specjalistycznych. Z kolei policjanci czysto biurowi mogą mieć okrojone treningi (np. sam strzelania statyczne raz w roku + egzamin). Niemniej jednak każdy funkcjonariusz z bronią musi utrzymywać pewien poziom umiejętności strzeleckich.

Zasady BHP podczas szkolenia strzeleckiego

Bezpieczeństwo jest absolutnym priorytetem podczas wszelkich strzelań w Policji. Szkolenia strzeleckie odbywają się w rygorze przepisów BHP, tak aby zminimalizować ryzyko wypadków z bronią. Oto najważniejsze zasady i środki ostrożności obowiązujące policjantów i prowadzących na strzelnicach:

• Wymagania formalne dla obiektu i prowadzących strzelanie. Zajęcia muszą odbywać się na zatwierdzonej strzelnicy lub poligonie posiadającym regulamin bezpieczeństwa. Przed rozpoczęciem strzelań każdy policjant zapoznaje się z regulaminem strzelnicy. Ponadto prowadzącym strzelanie może być tylko funkcjonariusz posiadający odpowiednie kwalifikacje – instruktor strzelań policyjnych (absolwent specjalistycznego kursu). Taka osoba odpowiada za przebieg treningu, wydaje komendy i egzekwuje przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.
• Sprzęt ochronny. Wszyscy uczestnicy strzelania obowiązkowo korzystają z ochronników słuchu (słuchawek lub zatyczek) oraz okularów ochronnych. Ma to zabezpieczyć przed urazem słuchu od huku wystrzałów oraz przed odłamkami czy łuskami. Na strzelnicy zamkniętej często wymagane są także kamizelki ochronne (np. odblaskowe lub kuloodporne – zależnie od ćwiczenia) dla osób obserwujących.
• Zasady obchodzenia się z bronią. Policjant na strzelnicy musi zawsze traktować broń jak załadowaną. Lufa broni musi być skierowana wyłącznie w kierunku kulochwytu (nigdy w ludzi czy miejsca niebezpieczne). Zakazane jest manipulowanie bronią poza wyznaczoną linią strzelań. Przed przystąpieniem do ćwiczeń prowadzący wydaje komendę do załadowania broni, a po zakończeniu – do rozładowania i okazania broni (pokazania komorą zamkową, że nie ma naboju).
• Komendy na strzelnicy. Podczas szkolenia obowiązuje zasada bezwzględnego podporządkowania się komendom prowadzącego. Typowe komendy to m.in.: “Ładuj!”, “Start/ognia!” (rozpoczęcie strzelania), “Stop!” (przerwanie ognia), “Rozładuj broń, pokaż broń!” (po zakończeniu strzelania). W razie usłyszenia komendy “STOP” każdy strzelający natychmiast przerywa ogień, zabezpiecza broń i czeka na dalsze instrukcje – komenda ta może być wydana w sytuacji zagrożenia lub awarii.
• Kontrola i nadzór. Na każdej strzelnicy policyjnej prowadzony jest rejestr strzelań, a przed zajęciami policjanci są kontrolowani pod kątem trzeźwości oraz stanu broni i amunicji. Broń musi być sprawna technicznie (kontrole rusznikarskie okresowe), a amunicja służbowa zgodna z normą. Przed strzelaniem policjanci zwykle odbywają krótką odprawę BHP – przypomnienie zasad i procedur na wypadek, np. niewypału (polecenie: niezwłocznie zgłosić prowadzącemu, broń trzymać wycelowaną w kulochwyt przez określony czas).
• Zasady bezpieczeństwa strzelań dynamicznych/symulacji. Przy bardziej zaawansowanych ćwiczeniach (gdzie policjanci przemieszczają się z bronią, strzelają obok siebie lub używana jest amunicja barwiąca) wprowadza się dodatkowe środki – np. ochraniacze na całe ciało, hełmy, osłony szyi przy symulacji z amunicją barwiącą. Scenariusze są dokładnie omawiane przed rozpoczęciem, a w trakcie ćwiczenia nad bezpieczeństwem czuwa większa liczba instruktorów (obserwujących z różnych punktów). W razie choćby podejrzenia zagrożenia trening natychmiast się przerywa.
• Warunki szczególne. Zarządzenie przewiduje, że jeśli strzelanie odbywa się wyjątkowo poza stałą strzelnicą – np. trening na terenie taktycznym, w pomieszczeniach symulacyjnych – to teren ten musi być odpowiednio zabezpieczony, odizolowany od osób postronnych i zapewniający bezpieczeństwo (naturalny kulochwyt, brak możliwości rykoszetu itp.). Takie sytuacje zdarzają się np. przy symulacjach w opuszczonym budynku czy strzelaniach szkolnych na improwizowanym torze – zawsze jednak pod nadzorem i z zachowaniem zasad jak na strzelnicy.

Ścisłym uzupełnieniem wyszkolenia strzeleckiego jest moduł medyczny KPP – procedury po zdarzeniu, realizowane bezpośrednio po neutralizacji zagrożenia i zabezpieczeniu broni. W praktyce policjant przechodzi do sekwencji MARCH/ABCDE: szybkie tamowanie masywnych krwotoków (staza/opatrunek hemostatyczny), uszczelnienie ran klatki piersiowej (chest seal), kontrola drożności dróg oddechowych i oddechu, ewakuacja do strefy bezpiecznej oraz przekazanie poszkodowanego ZRM wraz z właściwą komunikacją z Centrum Powiadamiania Ratunkowego. Zajęcia łączą strzelania sytuacyjne z elementami medycyny taktycznej, kładąc nacisk na bezpieczeństwo własne, kolejność czynności i pracę w zespole. Coraz częściej program uzupełniają krótkie testy wiedzy i mini-egzaminy on-line, np. kwalifikowana pierwsza pomoc quiz, które weryfikują rozumienie algorytmów, poprawne użycie wyposażenia (IFAK, staza, opatrunki) oraz decyzje w scenariuszach o różnym poziomie ryzyka. Dzięki temu cykl szkolenia rozwija nie tylko celność i obsługę broni, ale też kompetencje ratownicze kluczowe dla przeżywalności poszkodowanych i bezpieczeństwa funkcjonariuszy.

Podsumowując, przepisy BHP w szkoleniu strzeleckim są bardzo restrykcyjne – i słusznie, bo broń palna to szczególne narzędzie. Policjanci są regularnie instruowani w zakresie tych zasad, a nieprzestrzeganie reguł na strzelnicy może skutkować przerwaniem zajęć i dyscyplinarnym wykluczeniem z treningu. Dzięki takiemu podejściu wypadki na strzelnicach policyjnych należą do rzadkości.

Organizacja szkolenia strzeleckiego w Policji

Kto i jak organizuje strzelania w Policji? Zgodnie z regulacjami, odpowiada za to kadra kierownicza poszczególnych jednostek. Kierownik jednostki organizacyjnej Policji (np. komendant miejski, powiatowy lub dowódca oddziału) planuje i zarządza szkoleniem strzeleckim dla podległych funkcjonariuszy. Oto główne aspekty organizacyjne:

• Planowanie roczne. Każda jednostka opracowuje roczny plan doskonalenia zawodowego, w którym ujęte są terminy zajęć strzeleckich i sprawdzianów. Zwykle przewiduje się strzelania szkoleniowe w pierwszej połowie roku, a sprawdzian zaliczeniowy – w drugiej połowie (np. we wrześniu lub październiku). Terminarz musi uwzględniać, że do egzaminu policjanci powinni podejść po odbyciu wymaganych treningów. Często w planie rocznym wpisuje się 2-3 sesje treningowe (np. wiosna, lato) i jedną sesję egzaminacyjną (jesień).
• Nadzór merytoryczny KGP. Komenda Główna Policji (Biuro Edukacji i Doskonalenia Zawodowego) określa wytyczne co do zakresu szkolenia. Co roku – do 15 listopada roku poprzedniego – ustalane są szczegóły sprawdzianów strzeleckich na kolejny rok (np. które tarcze i jakie normy punktowe obowiązują). Dzięki temu istnieje jednolity standard w całym kraju, choć same treningi mogą się różnić w zależności od lokalnych potrzeb.
• Prowadzący strzelanie. Bezpośrednio zajęcia na strzelnicy prowadzi instruktor strzelań policyjnych. Są to funkcjonariusze, którzy ukończyli specjalistyczny kurs instruktorski w jednej ze szkół policyjnych (np. w Centrum Szkolenia Policji w Legionowie prowadzi się kursy instruktorów strzelań). Instruktor odpowiada za przygotowanie stanowisk, omówienie zasad BHP, prowadzenie ćwiczeń i ocenę wyników. Podczas jednego treningu na jednego instruktora przypada określona liczba strzelających (dla bezpieczeństwa i efektywności – zwykle maksymalnie 6-8 osób strzela jednocześnie, chyba że strzelnica pozwala na więcej przy dodatkowych instruktorach).
• Dokumentacja i ewidencja. Z każdego strzelania sporządzana jest dokumentacja – listy obecności, karty wyników strzelań, protokoły z egzaminów. Zarządzenie KGP zawiera wzory dokumentów (np. kartę oceny strzelania czy listę wyników). Dane o wynikach każdego policjanta są wprowadzane do systemu informatycznego SWOP (System Wspomagania Obsługi Policji), co umożliwia monitorowanie wyszkolenia strzeleckiego w skali całego kraju. Jeżeli policjant zmienia jednostkę, jego karta wyszkolenia strzeleckiego jest przekazywana do nowego przełożonego.
• Zwolnienia i odroczenia. Przepisy przewidują sytuacje, gdy policjant nie może wziąć udziału w strzelaniach czy egzaminie w normalnym terminie – np. z powodu długotrwałego urlopu, delegowania służbowego za granicę, zwolnienia lekarskiego itp. W takich przypadkach organizuje się dla niego indywidualny termin zaliczenia strzelania po powrocie do służby. Funkcjonariusze odchodzący ze służby (np. na emeryturę) pod koniec roku bywają zwalniani z ostatniego testu, ale formalnie do czasu służby powinni utrzymywać uprawnienia.
• Współpraca z ośrodkami szkoleniowymi. Oprócz lokalnych strzelnic, Policja korzysta z centrów szkoleniowych. Przykładowo, Centrum Szkolenia Policji w Legionowie czy szkoły Policji (Słupsk, Katowice, Piła) organizują centralne kursy i szkolenia strzeleckie dla wybranych grup – np. kursy doskonalące dla instruktorów, zawody strzeleckie czy treningi dla jednostek interwencyjnych. Zwykli policjanci pełniący służbę w terenie swoje obowiązkowe strzelania odbywają jednak głównie w macierzystych garnizonach. Jednostki, które nie posiadają własnej strzelnicy, korzystają z uprzejmości innych służb lub komercyjnych strzelnic cywilnych – zawsze na podstawie umowy i zgodnie z regulaminem takiego obiektu (przy zachowaniu policyjnych standardów bezpieczeństwa).
• Kontrola i audyt wyszkolenia. Przełożeni wyższego szczebla (np. komendanci wojewódzcy) mogą zarządzać sprawdzenie wyszkolenia w podległych jednostkach. Odbywa się to np. poprzez niezapowiedziane inspekcje strzeleckie lub analizę wyników w systemie SWOP. Jeżeli w danej jednostce zauważy się niski poziom zdawalności egzaminów strzeleckich, może zostać wdrożony program naprawczy – dodatkowe szkolenia, instruktaże dla kadry, a nawet zmiana instruktora.

Organizacja wyszkolenia strzeleckiego to zatem rozbudowany system, który ma zapewnić, że każdy policjant w Polsce – niezależnie od regionu i pełnionej funkcji – spełnia minimalne wymogi w posługiwaniu się bronią. System ten podlega ciągłemu doskonaleniu. Przykładowo, w ostatnich latach wprowadzono obowiązkowe symulacje do programu szkoleń czy też zapisy o utrzymaniu ewidencji elektronicznej wyników. Dzięki temu poprawia się skuteczność i jednolitość szkolenia.

Warto też dodać ciekawostkę: Regularne przeszkolenie strzeleckie policjantów ma dodatkowy atut – ułatwia funkcjonariuszom uzyskanie cywilnego pozwolenia na broń. Zgodnie z prawem, policjant ubiegający się o prywatne pozwolenie (np. sportowe lub kolekcjonerskie) jest zwolniony z egzaminu praktycznego i teoretycznego w WPA, właśnie dzięki odbywanym w służbie szkoleniom strzeleckim. Wystarczy zaświadczenie o odbytych strzelaniach i zdanych policyjnych egzaminach, aby udokumentować umiejętności strzeleckie przed organem cywilnym. To pokazuje, że standard wyszkolenia policyjnego jest uznawany za bardzo wysoki.

FAQ – Najczęściej zadawane pytania

1. Czym jest wyszkolenie strzeleckie w Policji?

Wyszkolenie strzeleckie to całokształt szkolenia policjantów w zakresie posługiwania się bronią palną służbową. Obejmuje zarówno zajęcia teoretyczne (przepisy dot. użycia broni, budowa i zasady działania broni), jak i zajęcia praktyczne na strzelnicy – trening strzelecki oraz coroczne sprawdziany strzeleckie. Celem wyszkolenia strzeleckiego jest upewnienie się, że każdy funkcjonariusz potrafi bezpiecznie i skutecznie użyć broni w sytuacji służbowej. Szkolenie to jest obowiązkowe i systematyczne – trwa przez całą karierę policjanta, a jego przebieg i wymogi są określone przepisami wewnętrznymi Policji.

2. Czy każdy policjant musi co roku zaliczać strzelanie?

Tak. Każdy policjant noszący broń służbową jest zobowiązany przynajmniej raz w roku zaliczyć sprawdzian strzelecki. Standardowo odbywa się on w drugiej połowie roku i polega na oddaniu ocenianych strzałów do tarczy zgodnie z ustalonymi kryteriami. Warunkiem dopuszczenia do takiego egzaminu jest uczestnictwo w obowiązkowych treningach strzeleckich wcześniej w ciągu roku (oraz zaliczenie testu z obsługi broni). Wyjątki od rocznego strzelania są nieliczne – np. policjant na długotrwałym zwolnieniu lekarskim czy oddelegowany za granicę może mieć przesunięty termin. Generalnie jednak co roku każdy funkcjonariusz musi wykazać się swoimi umiejętnościami strzeleckimi poprzez zaliczenie strzelania.

3. Jak wygląda egzamin strzelecki policjanta?

Roczny egzamin (sprawdzian) strzelecki najczęściej składa się z kilku etapów. Najpierw jest sprawdzian z obsługi broni – policjant musi w określonym czasie rozłożyć i złożyć pistolet oraz pokazać sposób usunięcia zacięcia. Ten etap jest na zasadzie zaliczył/nie zaliczył. Następnie odbywa się strzelanie do tarczy – np. policjant strzela określoną liczbę nabojów z ustalonej pozycji i odległości, czasem w kilku seriach (np. strzelanie szybkie i strzelanie precyzyjne). Wyniki są punktowane – za liczbę trafień w sylwetkę lub kręgi punktowe tarczy. Na tej podstawie wystawiana jest ocena (np. „dostateczna” lub „bardzo dobra”) zgodnie z policyjną skalą ocen. Aby egzamin zaliczyć, trzeba uzyskać wynik co najmniej minimalny określony w kryteriach. Całość odbywa się na strzelnicy pod nadzorem komisji (instruktorów). Egzamin może różnić się szczegółami w różnych latach (np. innym dystansem, postawą strzelecką), bo co roku Komenda Główna ustala aktualny program sprawdzianu.

4. Co się dzieje, jeśli policjant nie zaliczy strzelania?

Niezaliczenie rocznego sprawdzianu strzeleckiego traktowane jest poważnie, ale z reguły daje policjantowi szansę poprawy. Najczęściej w takiej sytuacji przełożony kieruje funkcjonariusza na dodatkowe szkolenie strzeleckie i wyznacza termin poprawkowy egzaminu (np. za kilka tygodni). Policjant ćwiczy pod okiem instruktora, aby uzupełnić braki, po czym ponownie przystępuje do testu. Jeżeli poprawka również zakończy się niepowodzeniem, mogą zostać wyciągnięte konsekwencje służbowe – np. obniżona ocena okresowa, a w skrajnym wypadku (przy trwałej niezdolności do posługiwania się bronią) nawet zmiana stanowiska na takie, gdzie nie jest wymagane noszenie broni. W praktyce większość policjantów zalicza poprawkowo. Pamiętajmy, że umiejętność strzelania jest podstawową sprawnością policjanta – ciągłe niezdawanie strzelań mogłoby oznaczać niezdatność do pełnienia służby w terenie. Stąd nacisk, by ewentualne zaległości szybko nadrobić poprzez dodatkowe treningi.

5. Kto prowadzi szkolenia strzeleckie w Policji?

Zajęcia strzeleckie prowadzą wyznaczeni i przeszkoleni funkcjonariusze – instruktorzy strzelań policyjnych. To policjanci, którzy ukończyli specjalistyczny kurs instruktorski (np. w Centrum Szkolenia Policji w Legionowie lub innej szkole Policji) i zdobyli uprawnienia do prowadzenia strzelań. Taki instruktor posiada wiedzę z balistyki, metodyki nauczania strzelectwa, jest także świetnym strzelcem. Na strzelnicy pełni rolę prowadzącego – wydaje komendy, dba o bezpieczeństwo i udziela wskazówek technicznych. W niektórych jednostkach (np. oddziały prewencji) etatowo funkcjonują grupy instruktorów strzelań, w innych wyznacza się do tego funkcję dodatkową dla policjanta (np. referenta ds. szkolenia). Poza instruktorami, w komisjach egzaminacyjnych zasiadają też egzaminatorzy strzeleccy (często również instruktorzy). Warto wspomnieć, że w razie potrzeby Policja może korzystać ze wsparcia instruktorów spoza formacji, np. z Wojska czy klubu sportowego, ale egzaminować policjantów mogą tylko uprawnieni funkcjonariusze zgodnie z przepisami.

6. Jaką broń palną obejmuje szkolenie strzeleckie Policji?

Podstawą jest oczywiście broń krótka, czyli służbowy pistolet (w Policji najczęściej Glock 17/19 lub Walther P99). Każdy funkcjonariusz uczy się i doskonali strzelanie właśnie z pistoletu, bo to broń osobista będąca na wyposażeniu patrolowca, dzielnicowego, detektywa itd. Poza tym szkolenie obejmuje wszelką broń etatową, którą policjant może dysponować: strzelby gładkolufowe (np. Mossberg, używane przez prewencję m.in. do amunicji gumowej), pistolety maszynowe (PM-98, UMP – broń automatyczna na wyposażeniu np. SPKP), karabinki (np. HK G36, CZ BREN – używane przez oddziały kontrterrorystyczne czy AT), karabiny wyborowe (snajperskie, dla policyjnych strzelców wyborowych) oraz nawet broń sygnałowa czy granatniki (wąska specjalizacja, np. do wystrzeliwania pocisków gazowych). Zasada jest taka: jeśli dany policjant ma przydzielony konkretny rodzaj broni, musi przejść szkolenie i sprawdzian także z tej broni. Jednak większość policjantów na co dzień używa tylko broni krótkiej – i tylko z niej strzela na egzaminach. Pozostałe rodzaje broni dotyczą głównie funkcjonariuszy wyspecjalizowanych formacji.

8. Czy wyszkolenie strzeleckie policjanta przydaje się do pozwolenia na broń prywatnie?

Tak – to duży atut. Policjant, który chce uzyskać pozwolenie na broń palną do celów prywatnych (np. sportowych, kolekcjonerskich czy ochrony osobistej), korzysta z pewnych ułatwień wynikających z jego wyszkolenia. Przede wszystkim jest zwolniony z egzaminu przed komisją policyjną w WPA – nie musi zdawać ani testu na pozwolenie na broń, ani praktycznego strzelania, ponieważ przyjmuje się, że posiada już umiejętności potwierdzone w służbie. Warunkiem jest przedstawienie odpowiednich dokumentów, m.in. zaświadczenia o przebytych szkoleniach strzeleckich i zdanych sprawdzianach w Policji. Ponadto funkcjonariusz z bronią służbową nie musi dostarczać przy wniosku cywilnym orzeczeń lekarskich i psychologicznych, bo podlega okresowym badaniom w służbie. Oczywiście nadal musi spełnić inne warunki ustawy o broni i amunicji (m.in. przedstawić ważny powód posiadania broni, jak członkostwo w klubie strzeleckim). Niemniej policyjne wyszkolenie zdecydowanie upraszcza drogę do legalnej broni prywatnej – jest traktowane jako wystarczający dowód kompetencji strzeleckich funkcjonariusza.

9. Gdzie odbywają się policyjne strzelania – czy Policja ma własne strzelnice?

Tak, Policja dysponuje wieloma własnymi strzelnicami na terenie kraju. Większość komend wojewódzkich i szkół policyjnych ma nowoczesne strzelnice (często kryte, 25-metrowe, a czasem i dłuższe osi). Strzelnice znajdują się także przy większych jednostkach terenowych (np. niektóre komendy miejskie, powiatowe mają małe strzelnice 15 m do ćwiczeń). Dodatkowo istnieją Policyjne Strzelnice Multimedialne – specjalne obiekty wyposażone w systemy symulacyjne (kino strzeleckie), gdzie ćwiczy się sytuacyjne strzelania na wirtualnych scenariuszach. Jeśli dana jednostka Policji nie ma własnej strzelnicy, korzysta na mocy porozumień z obiektów innych służb (np. strzelnic Straży Granicznej, Wojska) lub z komercyjnych strzelnic cywilnych. Ważne, by każdy trening odbywał się na obiekcie spełniającym wymogi bezpieczeństwa i dopuszczonym do strzelań z odpowiedniej broni. Policjanci ćwiczą też czasem na świeżym powietrzu – np. w terenie poligonowym – zwłaszcza strzelania dynamiczne na większy dystans, ale wtedy teren musi być zabezpieczony zgodnie z przepisami BHP.

10. Czy policjanci trenują strzelanie poza obowiązkowymi szkoleniami?

W ramach służby – zasadniczo nie, poza wyznaczonym programem doskonalenia zawodowego nie ma dodatkowych strzelań (chyba że ktoś bierze udział w zawodach strzeleckich z ramienia Policji lub specjalnych treningach). Natomiast prywatnie nic nie stoi na przeszkodzie, aby policjant doskonalił swoje umiejętności na cywilnej strzelnicy, o ile posiada dostęp do broni (np. własną broń sportową lub korzysta z broni klubowej). W Polsce policjanci często pasjonują się strzelectwem i po godzinach należą do klubów strzeleckich – prawo tego nie zabrania. Warto dodać, że funkcjonariusz nie może wynosić broni służbowej poza służbę (więc prywatnie strzela tylko z broni cywilnej, jeśli taką ma). Jednak zdobyte doświadczenie z pewnością pomaga – policjant, który często trenuje także poza służbą, zwykle osiąga lepsze wyniki podczas oficjalnych sprawdzianów. Sama formacja zaś organizuje od czasu do czasu zawody strzeleckie i turnieje (na szczeblu regionu czy kraju), co również mobilizuje do dodatkowych treningów.

---

Masz więcej pytań o policyjne szkolenia lub karierę w Policji? Zostaw komentarz poniżej – chętnie rozwiejemy wątpliwości! Zachęcamy też do przeczytania innych artykułów na Niebiescy997, np. o przebiegu kursu podstawowego w Policji (jak wyglądają pierwsze miesiące szkolenia nowych funkcjonariuszy) czy poradnika, jak uzyskać pozwolenie na broń dla policjanta – jeśli interesuje Cię posiadanie prywatnej broni. Śledź naszego bloga, aby być na bieżąco z informacjami i ciekawostkami dotyczącymi służby w Policji. Bezpiecznego strzelania!